Eindelijk op weg…

Eindelijk op weg…

Vandaag duidelijkheid over welke auto ons naar Spanje mag brengen, wordt het de Mercedes of toch onze vertrouwde Volvo. Hier later meer over.

Eerst de laatste spulletjes verzamelen en dan Doortje de kat wegbrengen naar het poezenhotel, oftewel dierenasiel . Het pension (zo kan je het ook noemen) is in Wijk aan Zee. Na Doortje gedropt te hebben, zijn we tegen beter weten in, even langs de garage gereden in IJmuiden. IJmuiden ligt toch op de route terug en misschien hadden we geluk dat de Volvo al klaar was. Het was onderhand al 10:15 uur, dus wie weet. Het scheelt toch weer een “heen en weer” ritje van een uurtje.

Bij de garage aangekomen, zag ik de auto al naast de brug staan, met alle deuren en kleppen dicht. Mooi, of ze zijn al klaar, of… Helaas het laatste is waar. De nachtlevering van de sensor is niet gebeurd. Gelukkig komt de levering wel vandaag, maar hoe laat? Het kan om 11:00 uur zijn, maar net zo goed om 16:00 uur. Afwachten dus.

Op de weg terug naar huis hebben we heerlijk verse bolletjes, krentenbollen en müslibollen gehaald voor onderweg bij de lekkerste warme bakker van Nederland in Santpoort-Noord. Het is daar altijd druk, alsof het altijd zaterdag is. En ben je even later op de dag, dan is het brood meestal op. Het is onderhand elf uur dus we zijn ruim op tijd vandaag. De broodjes voor onderweg hadden ze nog maar net. En de broodvoorraad voor in de vriezer voor Bas en Matthijs hadden ze gelukkig nog in overvloed: 10 halfjes tijgerbruin en 2 halfjes tijgerwit. De vriezer gevuld en hier kunnen ze wel een paar dagen mee voort. Ook nog even 1,5 pompoenbruin mee en nu op naar huis voor een lekkere bak koffie.

Onder het genot van een bak koffie even alle scenario’s doorgelopen wat betreft de auto en of we vandaag of misschien wel morgen zullen vertrekken. Maar voor nu i.i.g afwachten.

Een mooi moment om nog wat kleine boodschappen te doen. Een klauwhamer kopen, want die kan ik wonderbaarlijk genoeg niet meer vinden en zo’n hamer is toch wel makkelijk voor spijkerharingen of het loshalen van gewone haringen. Meteen een nieuwe rubberen hamer meegenomen om de haringen goed de grond mee in te meppen. Wel hard rubber gekozen deze keer, anders springt het rubber tijdens het slaan op de haringen om je oren. De hamers hebben we gehaald bij Hubo of voor de “oud” Heemstedenaar, bij “Kort ijzerhandel” . Meteen. Ij de telefoonwinkel ernaast een nieuw oplaadsnoer voor mijn iPhone gehaald. Toch wel handig voor op mijn vakantie, anders houd ik het bij 1 blogbericht . Als ten slofte nog even langs de Albert Heijn om de laatste boodschapjes voor de thuisblijvers Bas en Matthijs te halen. De trapkast is nu zo gevuld, dat de deur met het nodige gepaste geweld gesloten moet worden . Ik ben alleen bang dat deze voorraad binnen drie dagen verorbert is .

Lunchtijd. Nog steeds niets gehoord van Bas Auto Service. Dan maar het overheerlijke en enorm lekkere pompoenbrood eten. Heerlijk… De tijd verstrijkt voorbij en ja daar gaat het verlossende telefoontje, Bas Auto Service belt. Spannend, wat zou het resultaat geworden zijn… De Volvo is gerepareerd en doet het weer! Wat een mooi en fijn nieuws. Onderhand was het al rond half twee. Snel zijn we naar IJmuiden gereden om de auto op te halen, maar eerst nog even voor Bas en zijn zoon Nick een klein bedankje gehaald voor hun tomeloze inzet om de auto af te krijgen. We hebben voor ieder een set van heerlijk bier gekocht. Onderweg naar IJmuiden even mijn ouders gebeld om het goede nieuws te vertellen. Kan mijn vader ook lekker in zijn eigen auto blijven rijden. Maar wel heel lief van mijn ouders dat we de auto eventueel mochten lenen.

In IJmuiden Bas en Nick blij gemaakt met het bier en als Bas een vrouw was geweest kon ik hem wel zoenen omdat hij de boel zo goed gefixt heeft, hulde. En nu snel naar huis om de rest in te pakken en toch nog te vertrekken naar het zonnige zuiden. We zullen wel zien tot hoever we komen. De kop is er dan i.i.g. af.

Bas en Matthijs zijn beide naar huis gekomen om afscheid te nemen. Wat lief en leuk. Alleen toen we wegreden zaten ze al binnen en waren ze al druk bezig met andere dingen. Wat een afscheid

En bij het jaarlijkse wegrij-ritueel hoort ook dat we iets vergeten zijn, en dit keer de eer aan de identifier van de bank, toch best wel handig om mee te hebben en die koop je niet even in Spanje. Dus omgedraaid in de wijk, en weer terug.

Een één of andere snuggert bij Rijkswaterstaat heeft bedacht om op één van de drukste vakantie-uitrijdagen een gedeelte van de A4 af te sluiten, handig. Dus dikke file natuurlijk. Maar goed, we hebben geen haast, we gaan gestaag op weg naar Spanje.

De reis gaat voorspoedig en rond Antwerpen besloten we om door te rijden tot Lille in Frankrijk. Een hele foute woordgrap Lille, de naam van Janneke haar vriendin Lillie, maar dan zonder “e” . In Lill(i)e zouden we dan rond 20:30 uur aankomen. Een mooi tijdstip. In plaats van het geplande kamperen, nemen we een hotel. Wel zo makkelijk op dit latere tijdstip.

Door een interne vergissing hebben we een dubbele hotel geboekt. Het eerste hotel is in Lille bij het centrum, treinstation. Op zich heel mooi, maar geen goede en veilige parkeergelegenheid. Ja in de openbare parkeergarage onder het hotel. Maar daar past de auto niet in omdat die hoger is dan de toegestane 1,90m. En met een aanhanger ook niet echt handig. En om op straat te parkeren lijkt me niet heel veilig. Helaas konden we de reservering niet annuleren omdat we na 18:00 uur geboekt hadden. De creditcard wordt gewoon belast, maar dat ga ik wel rechtbreien .

We zijn uiteindelijk geland in Hotel Ibis in Lille Ronchin (https://www.accorhotels.com/nl/hotel-2581-ibis-budget-lille-ronchin/index.shtml). We hebben twee kamers geboekt. Één voor de meiden en één voor ons. Na het inchecken zijn we heerlijk gaan eten bij een Italiaan, Pizzeria Isola (http://www.pizzeriaisola.com). De tent zag er van buiten niet uit, maar de pizza’s zijn heerlijk en de bediening apart maar heel vriendelijk.

Kijk eens hoe gezellig…

Eindelijk op weg…

En de meiden vinden het heerlijk…

Eindelijk op weg…

Na deze heerlijke en voedzame!? maaltijd op naar het Hotel, onderweg nog even de benzinetank vol gegooid, en naar bed en morgen weer vroeg op, op weg naar Zuid Frankrijk. Benieuwd hoe ver we komen…

4 Responses

  1. Jullie hebben weer van alles meegemaakt. Leuk hoor. Ben weer benieuwd naar het volgende verhaal. Goede reis verder.

  2. Een vakantie met tegen slagen, maar waar alles toch weer goed komt. Zo blijf je in de weer en valt niet teveel in slaap. Fijne tijd nog toegewenst. Pa.

  3. Wat een leuke verhalen. Jullie maken van alles mee, maar ik krijg de indruk dat jullie het naar de zin hebben. Hier gaat alles prima. We doen niet veel in de hitte en vermaken ons prima. De groeten aan iedereen, ook aan Mariska, Clemens en Marieke. Nog een fijne vakantie. Liefs mama en oma.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *