Dag 18: Universal, met zijn allen nu…

Universal roept ons ’s ochtendsvroeg. De jongens willen vroeg, zodat de rijen nog niet zo lang zijn. We vertrekken om kwart over 8, het is een halfuur rijden en dan zijn we vast rond 09:00 uur bij de toegangspoorten. Die gaan al eerder open, maar de poorten tot het park openen exact om negen uur. 

Iedereen doet weer zijn eigen ontbijtje.

We nemen weer een koeltas met diverse koud drinken en brood met beleg mee. Om strak kwart over acht vertrekken we. Het is niet te druk op de weg en het rijdt redelijk door. Wel valt het mij steeds meer op en irriteert het mij, hoe traag het verkeer is. Het optrekken is traag, het reageren is traag, alles goot zo verdomd langzaam. Groene golfen kennen ze niet en de lange rijen auto’s remmen maar af en trekken weer op voor de stoplichten. Echt duurzaam… Ook raar dat ze geen lussen in de weg hebben die de drukte van het verkeer registreren en daarop de verkeerslichten aanpassen… Je staat regelmatig lange tijd voor Jan met de korte achternaam te wachten voor rood licht, terwijl er geen verkeer te zien is. Wat wel goed werkt zijn de 4-way stopborden. Je moet stoppen (en dat doen ze allemaal netjes) en wie het eerst komt, die het eerst maalt. Dat werkt fantastisch. Maar voor de rest… De Amerikanen doen ook maar wat in het verkeer. Bas heeft onderweg meegemaakt dat een pick-up truck een matras verloor, wat op zich al raar is, en deze man rijdt gewoon 200 meter achteruit op de weg om de matras weer op te pikken. Zie je het al voor je dat je dit kunstje op de randweg van Haarlem uithaalt? Er ver zal je niet komen. Hier doen ze het gewoon straffeloos…

Maar goed, we komen aan in Universal.

En we parkeren op de begane grond in de parkeergarage. Wanneer we in de parkeergarage aankomen, wordt er net door de verkeersregelaars een nieuwe parkeerlaan geopend en ik mag als eerste deze route volgen. Zo roetsj voorbij de al wachtende rij auto’s, alleen worden we wel helemaal naar achteren gebonjourd in de parkeerlaan, hmmm dat is dan wel weer een stuk langer lopen… We staan weer bij Jaws, nu laan 113.

Volges Mariëlle de eerste keer dat we ooit op de begane grond hebben geparkeerd. Sven en de rest staan net even eerder geparkeerd. We wandelen er toevallig langs. Matthijs kan niet uitstappen, want de auto naast hem heeft is door de dame in kwestie wel héél dicht langs zijn deur geparkeerd… Ja, ze zal toch achteruit moeten steken om de auto iets ruimer te zetten. En zie hier het probleem van de Amerikanen, ze kunnen niet autorijden. Ze rijdt wat achteruit en eigenlijk heeft ze geen idee wat ze doet. Ik probeer haar met aanwijzingen de goede kant op te bewegen. Ze heeft ook geen idee hoe groot haar auto is. Ze staat nog zeker op 2 meter afstand van het einde van haar parkeervak. Ik geef maar weer aanwijzingen zodat ze helemaal naar voren rijdt. En ja, eindelijke staat ze er. Ze bedankt vriendelijk, dat dan weer wel en Matthijs kan er eindelijk uit 🙂

We lopen naar de controlepost. Dat gaat lekker soepel deze keer. Riem alvast uit mijn broek gehaald en mijn hand op mijn Apple Watch, zo loop ik probleemloos zonder rood lampje door de detector. Wel moet mijn koeltas open. Ze willen de colablikjes controleren. Alles is oké en we lopen verder naar het themapark Island of Adventures. Ook hier zijn geen lange rijen en zijn we zo het park in. Het is nu rond 10 over negen, op zoek naar een grote family locker. We hebben twee tassen mee, De ene, de koeltas, met al het eten en drinken. De andere, de rugzak, met de action camera en de slippers. Vandaag gaan we in Popeye, een wildwaterbaan waar je op zeker kleddernat wordt. En deze keer verwisselen we van schoeisel. De gympen uit en de slippers aan 🙂 De family locker hebben we gevonden, maar die is net niet groot genoeg voor de twee tassen. Dus we huren er een kleine locker bij. Nu past alles wel en op naar de eerste attractie.

We wandelen naar de Jurassic World VelociCoaster. Een waanzinnige attractie. We wandelen via het Harry Potter themagedeelte naar het Jurrrasic Park thema. Maar in Harry Potter is ook Hagrit en de wachttijd is nu al 90 minuten. We besluiten toch Hagrid in te gaan, maar dan via de Single Rider Lane. In de Singel Rider Lane ben je opvulmateriaal voor de karretjes in de attractie. Dus je zit niet met zijn allen in dezelfde kar. Op zich geen probleem omdat we de attractie toch al kennen en niet de “beleving” van de attractie hoeven mee te maken. We wandelen de Single Rider Lane in. Het loopt lekker door, zo langs de lange rij wachtende mensen in de reguliere rij. Maar dan komen wij ook in een rij terecht. Wow, wat gaat deze traag. We staan nog net buiten in de brandende zon. En vandaag is die ontzettend warm, dat valt vies tegen. Na een kwartier wachten in de zon staan we uiteindelijk binnen op de trap die wel meteen naar de toegang van de attractie leidt. Even zitten en bijkomen…

Uiteindelijk hebben we driekwartier over de snelle Single Rider Lane gedaan. Dat viel even tegen, maar goed, nog altijd sneller dan de regulier lijn met 90 minuten wachttijd… Na Hagrid gaan we het Harry Potter kasteel in. Een leuke rit door de wereld van Harry Potter.. De wachttijd was maar 25 minuten en dat hebben we bij lange na niet gehaald 🙂

Nu kunnen we op weg naar de VelociCoaster. De wachttijd is 50 minuten. Mariëlle en Sarah gaan niet mee en zoeken de welverdiende verkoeling op in de winkel en food center bij de VelociCoaster. De rij loopt redelijk soepel door. Om de tijd te doden spelen we weer het ’30 seconde’ spel. Uiteindelijk komen we aan bij de kluisjes. Hier moet je ongeveer alles in leggen wat je bezit. Er mogen geen losse dingen de attractie in. Dus mobiele telefoons en dergelijke allemaal in het kluisje. Daarna door de controle, er wordt gecheckt met detectors of je echt niet stiekem iets mee naar binnen neemt. De scan poort gaat bij mij af. Ik denk mijn riem. Na een persoonlijke controle mag ik verder. God, het lijkt Schiphol wel qua beveiliging en controle 🙂

De attractie is echt fenomenaal. Wat een versnellingen tijdens de achtbaan en je gaat alle kanten over de kop. Je komt tijdens de rit los van je stoel, alsof het lijkt dat je er uit schiet. En je hebt daarnaast ook nog de beleving dat de karretjes loskomen van de baan. Niet normaal dit. Na de rit moest ik even bijkomen van alles, hahahahaha. En in de actiefoto’s van de attractie zie je ons zitten bij foto’s 0252E en 0252F.

We zoeken Mariëlle en Sarah op en gaan verder. Wel eerst nog een (gratis) beker water gedronken. Dat is wel lekker en nodig met deze warmte.

We willen in de Jurassic Park attractie. Iets met een boot, een slecht verhaal en water. Nou dan weet je het wel. Maar helaas… de wachttijd was maar 25 minuten, maar nu is de wachttijd “Delay”, dus even geen ritjes. Dan gaan we maar naar voren, tijd voor de lunch. We halen de spullen uit de kluizen en genieten van de koude dranken en heerlijke broodjes met kaas of ham of kaas/ham 🙂

Janneke en Sven halen iets anders bij een kiosk in het park. Ziet er lekker uit.

We verwisselen van schoeisel en trekken onze slippers aan. Tijd voor de Popeye wildwater attractie. Wel eerst nog een sanitaire stop. Toch wel handig met al dat water straks, hahahahaha. Daar wandelen we dan op naar Popeye. De toegang tot de attractie is goed verbouwd. Veel beter uit te houden. We gaan de rij in (was maar zo’n 40 minuten, maar voor het echt, ik denk, 15 minuten).

We hebben een eigen wildwaterband. En onze spullen kunnen droog in het midden van de band gelegd worden. Deze keer filmt Sven onze belevingen. Leuk, ben benieuwd naar de video. En het is goed dat we slippers hebben aangetrokken. We worden weer kletsnat. Niet zo nat als in SeaWorld, maat toch héél nat 🙂

Dan willen Sven, Matthijs, Sarah en Janneke door naar de attractie net de bootjes. Daar wordt je nog natter van, alleen is de wachtrij 90 minuten! Ze gaan er in. Bas, Anouk, Mariëlle en ik gaan terug naar de Jurassic Park attractie. Deze attractie is weer op en de wachttijd 25 minuten. Dat is goed te doen. Uiteindelijk zijn we aan de beurt en stappen de boot in. Leuke attractie, beetje verouderd, maar wel leuk en ook hierin worden we een beetje nat, want we zitten helemaal vooraan in de boot.

Wanneer we uit de attractie komen, zitten Matthijs, Sven, Sarah en Janneke daar. Huh? Er bleek geen beweging in de wachtrij te zitten. Na 15 minuten waren ze nog geen meter opgeschoten, dus zijn ze uit de rij gestapt. Ach, dan doen we deze een keer ’s avonds wanneer het rustiger is. Gewoon als laatste en dan snel naar huis 🙂

We gaan langzaam op huis aan, maar nog wel even in de Spiderman. We nemen de ‘Single Riders Lane’.

We zitten redelijk snel in de attractie. Dit is een 3D attractie (of eigenlijk 4D omdat er ook beweging bij komt). Halverwege staan we opeens stil. Dit duurt zo’n 5 minuten en net zoals we plots stilstonden, gaan we ook weer verder. Aan het einde van de rit worden de excuses gemaakt en krijgen we een gratis ‘Express Lane’ toegangskaart. In totaal hebben we er vier. Kunnen de jongens (en ze moeten maar uitvechten wie) voor 1 attractie de normale wachtrij skippen en lekker snel de attractie in 🙂

We lopen richting de uitgang naar de lockers. We halen onze spullen er uit en lopen terug naar de parkeergarage. Bas wil graag drinken in zo’n joekel van een beker met fris bij 7-Eleven of RaceTrac. Eerst moet ik een stukje rijden en dan opeens rijdt Sven voor ons. In de verte is een RaceTrac. We staan stil bij de stoplicht waar we rechtsaf moeten voor de RaceTrac. Ik sein met mijn lichten om aandacht te trekken bij Sven en consorten, maar het lukt niet. Dan maar claxoneren. Ja, ik heb hun aandacht. Met mijn richtingaanwijzer en zwaaien naar rechts, begrijpen ze het en slaan ze ook rechtsaf. Ik rij voorbij en ze volgen richting de RaceTrac.

We halen allemaal lekker fris. Bas, Matthijs en Sven nemen ook een corn dog. Kunnen ze eindelijk proeven wat het is. Anouk neemt nog een ijsje mee. Eigenlijk is die voor Bas hahahahaha. Ik reken af en we gaan weer verder huiswaarts. Het ijsje van Anouk is over de datum. Het ijsje zag er al niet zo lekker uit, en qua smaak is het ook niet wat het moet zijn. Vreemd dat een ijsje over de datum is. Je verwacht dat ze er toch veel verkopen… Over de corn dog zijn ze ook niet erg enthousiast. Een worstje met droog brood, hahahahaha… Misschien niet de juiste kwaliteit uit een benzinestation 🙂

Thuis aangekomen trek ik meteen droge kleren aan. Ruim ik ook even de vuilnisbak op en haal de vaatwasser leeg. Rond zes uur ga ik naar de Walmart, boodschappen doen voor morgen wanneer we naar het meer gaan. Bas en Anouk gaan mee om een kleine koffer voor de terugreis te scoren. Die van Anouk is stuk gegaan onderweg door onzorgvuldig gooien door KLM medewerkers en Bas was zo eigenwijs om er geen één mee te nemen van thuis. Ze zijn uiteindelijk geslaagd met een mooie koffer. Het TSA slot heeft Bas er los bijgekocht omdat die niet standaard op de koffer zit. Anouk heeft nog zo’n slot. Voor morgenochtend in de auto nemen we ook iets mee om te ontbijten. Croissants, donuts en koekjes. Een voedzame maaltijd hahahaha.

Janneke en Sven gaan ondertussen weer terug naar Universal. Nu voor een een film in de bioscoop en om daar iets te eten en nog een bezoekje te brengen in een shop in het Universal park zelf. Lang leve de 14 dagen onbeperkt toegang tot Universal 🙂

Na de Walmart rijden we langs de Panda Express om avondeten te halen, tenminste voor Bas, Anouk, Mariëlle en ik. Bas en Sarah gaan voor pizza bij papa john’s, maar die halen ze pas nadat wij terug zijn…

De Panda Express heeft echt fantastisch goed eten. Helemaal naar Amerikaanse begrippen. Het is een soort Toko zoals in Nederland. Vooral de Apple Pie Roll valt in de smaak. Die is echt heerlijk.

We rijden naar huis en eten het heerlijke eten met genoegen op.

Matthijs gaat ondertussen pizza halen en op mijn verzoek tankt hij de Chevy ook nog even vol, zodat we zonder problemen morgen weg kunnen naar het meer.

Na het eten gaan we zwemmen in het zwembad en watervolleybal spelen. Eerst liggen Bas en Anouk in het water, ik kom er even later bij. Het onweert nog wat in de verte, maar het is veilig zat. Ook Mariëlle komt erbij en even later Matthijs en Sarah ook. Zo hebben we veel lol.

Rond tien uur stoppen we er mee. Morgen is het vroeg dag. We vertrekken om half zeven ’s ochtends. De wekker gaat al om kwart voor zes…