Dag 13: SeaWorld it is today

Rond 8 uur, denk ik, worden we wakker gemaakt door Bas. Oeps, zou er iets met hem aan de hand zijn? Maar nee, of we de voordeur open willen doen. Hij heeft namelijk een beest gevangen. Oké, ik moet even wakker worden… Wanneer ik slaapdronken de slaapkamer uit stap, staat Mariëlle al bij de voordeur. We doen de deur open en ik zie Bas met een glas daaronder een papier aan komen lopen. Dat is wel een beest, sterker nog, het is een grote kakkerlak. Bas loopt naar buiten en gooit de kakkerlak met een grote zwaai het gras in. Wheeeeeeeee… de kakkerlak vlieg zo drie meter door de lucht. Terug bij zijn vriendjes en vriendinnetjes 😉 Een kakkerlak is in deze contreien niet zo vreemd, buiten heb ik er al enkele gezien, maar binnen hadden we er nog geen last van. De eerste dus deze vakantie. Na dit tafereeltje in de vroege morgen, duiken we weer ons bed in. We kunnen nog verder slapen tot half tien.

Om kwart voor tien (een kwartiertje later dan ik dacht) gaat de wekker af. We beginnen de dag weer met een gezamenlijk ontbijtje. Om tien uur sharp deze keer, we mogen iets langer uitslapen hahahaha. Ik ben iets voor tienen aangekleed en al in de keuken. De rest is nog in ruste en ik begin alvast met het ontbijt te maken. En niet veel later komen Anouk, Sven en de rest ook helpen. Gezamenlijk maken we het ontbijt en even na tien uur zitten we aan tafel. Bas eet ook mee. Het gaat nu iets beter met hem, maar nog lang niet goed. Wel eet hij wat en dat is een goed teken.

We hebben gisteren lekkere koeken en cake meegenomen voor de koffie, dus na het ontbijt drinken we buiten lekker koffie met de lekkernij.

Vanmiddag gaan we naar SeaWorld en we struckelen een beetje met de lunch. Anouk stelt voor om rond 12:30 uur te vertrekken en dan te lunchen bij de auto op het parkeerterrein van SeaWorld. Daarna gaan we dan het park in. Daar is iedereen het mee eens. Ieder gaat nog even zijn ding doen en we pakken de koeltas in met diverse gekoelde drankjes (cola, Dr. Pepper, Ice Tea, Capri Sun pakjes en veel water) en kaas en ham. Ook in de rugtas gaan 12 flesjes water mee voor in het park. En los het brood (lekkere bolletjes en vlinderbroodjes). Bas voelt zich niet goed genoeg en gaat helaas niet mee. Hij blijft thuis op de bank. Nog even uitzieken met de nodige vitaminen en pijnstillers.

Rond 12:30 uur rijden we dus weg. En hé, de tuinssproeiers staan uit. Dat is mooi, het water stroomde al alle kanten op, zelfs helemaal naar achter het huis. Wel lekker voor de bomen en planten, en de boom voor het huis staat er nu veel florissanter bij dan de andere bomen aan de straat 🙂 Het is niet heel rustig, maar ook niet ontzettend druk onderweg en het is een goed half uur rijden naar SeaWorld. Tegen één uur komen we bij het park aan.

Ik parkeer de auto lekker dichtbij de uitgang, mocht het druk zijn, dan zijn we lekker snel weg.

Tijd voor de lunch. Er wordt weer gegeten vanuit de achterklep 🙂

Om even te showen hoe groot onze auto is, een mooie foto van de Chevy (voluit de Chevrolet Suburban) met Sarah als ‘grid girl’.

Maar goed, nu onze buikjes weer gevuld zijn lopen we naar de ingang van SeaWorld. Eenmaal binnen even een snelle sanitaire stop. Kan Matthijs even los met de camera van Sven, wie die moet ook even urineren 🙂

En voor de toeristische invulling, gaan we op de foto bij de vuurtoren van SeaWorld…

De jongens willen naar de nieuwe attractie van SeaWorld, Pipeline: The Surf Coaster (https://seaworld.com/orlando/roller-coasters/pipeline/). Oeps, de wachttijd is 60 minuten… maar de jongens willen er in. Prima, gaan wij en Sarah iets anders doen, want een uur wachten is wel veel van het goede. De jongens lopen de rij in en wij lopen naar de haaien… uhhhh ‘ontmoeting met de haaien’  (https://seaworld.com/orlando/animal-experiences/shark-encounter/) 🙂 Maar voordat we de haaien ooit bereiken, worden we gebeld door Matthijs… Ze zijn uit de wachtrij gestapt. Er zat geen schot in de rij en je staat de hele tijd in de volle zon te bakken.. dat gaat hem niet worden. Ik stuur een locatie via Whatsapp waar we staan.

En niet veel later zien we ze verschijnen. Dan gaan we met zijn alle naar de haaien 🙂 Het is een leuke belevenis met de haaien. We zien allerlei tropische vissen.

En uiteindelijk komen we uit bij de ‘glazen buis’ waar je in gaat en onder het aquarium door gaat.

Je ziet alle haaien en andere vissen goed zwemmen. We zien zelfs een zaagvis, mooi om te zien.

Na de ‘share encounter’ gaan we naar de ‘Stingray Lagoon’ (https://seaworld.com/orlando/animal-experiences/stingray-lagoon/). Hier kan je Stangray’s voeren en aanraken. Te leuk om te doen. We kopen bakjes voer. Het voer zijn grote garnalen. Een garnaal kan je tussen je vingers met je hand op de grond vasthouden. De Stingray’s zwemmen langs en happen ze de garnaal uit je hand. Heel mooi om te doen.

Ik had mijn hand zo neergezet en was even aan het praten met, ik denk Sarah en Matthijs, naast mij. Ik was vergeten dat mijn hand met de garnaal in het water zat en opeens voel ik een vis aan mijn hand frummelen. Dat was even schrikken hahahahaha. Nadat alle bakjes voer op zijn, wassen we onze handen en arm.

En nu op naar de dolfijnen en de dolfijnenshow om drie uur.

De dolfijnen zwemmen in een groot bassin. En via de onderwatertoegang ‘Dolphin Encounter’ (https://seaworld.com/orlando/animal-experiences/dolphin-cove/) kan je de dolfijnen zien zwemmen. Erg leuk om te zien. De ruimte is ook lekker gekoeld, dus fijn om even bij te komen.

Hiervandaan lopen we zo het stadium binnen waar de dolfijnen show is, maar deze is nog gesloten… huh? Het is toch al kwart voor drie. En dan blijkt dat de show pas om vijf uur is hahahaha, nou dan hebben we nog zat tijd om andere attracties te bekijken.

Eerst gaan we naar ‘Manatee Rehabilitation Area’. Ook hier genoeg te zien.

En via een binnendoor route lopen we naar de wildwaterbaan ‘Infinity Falls’ (https://seaworld.com/orlando/rides/infinity-falls/). Maar eerst nog even een plaspauze en even bijkomen van de warmte. Ook drinken we een lading water, het is best warm…

Zo, en nu door naar ‘Infinity Falls’. In deze attractie word je op zeker kleddernat en dat is helemaal niet erg met deze temperaturen ;-). De wachttijd is 60 minuten volgens de app. Ik ga eerst nog even naar de toilet (en Mariëlle loopt mee) en daarvoor loop je langs de ingang van ‘Infinity Falls’ en daar staat dat de wachttijd 90 minuten is, uhhhhh… eerst maar even naar de toilet. Ik vind dat toch wel erg lang. En er zit ook geen beweging in de rij. We besluiten om niet in deze attractie te gaan. We gaan voor maandag (tot die tijd hebben we nog toegang) nog een keer ’s ochtends vroeg en dan zijn de rijen heel kort.

Matthijs gaat niet mee in deze attractie en is al wat eetbaars aan het halen. We snorren hem op bij de dichtstbijzijnde eetgelegenheid en hij heeft net besteld. Alleen duurt het nog 10 minuten voor het klaar is. Wat heb je dan besteld? Nou gewoon frisdrank en een stukje pizza. Oké, dan wachten we even. Matthijs krijgt alvast een lege beker die hij zelf kan vullen bij de frisdrankautomaat. Dat wordt een cola zero. Je mag gratis refillen en dat laten we ons geen twee keer zeggen.,wij zijn toch Hollanders 😉 en drinken zo met zijn alle van de drinkbeker. De pizza van Matthijs is onderhand ook klaar en die is best wel groot. De bestelbon van Matthijs is niet ‘afgetekend’ en hij haalt nog een ronde frisdrankbeker en pizza met dezelfde bon… ohhhh Matthijs, dan mag helemaal niet… Maar goed, de tweede pizza vindt ook gretig aftrek bij de rest. En we hebben nu 2 bekers om te refillen 🙂 Ook Sven zijn Starbucks beker, hij heeft iets van Starbucks gekocht bij een andere kraam buiten, wordt gretig gebruikt om bij te vullen met frisdrank. Zo, gevuld met een lading fris en pizza gaan we weer verder…

We wandelen zo ’Sesame Street Land’ in (https://seaworld.com/orlando/sesame-street/). Ook hier vermaken we ons en bezoeken Wild Arctic (https://seaworld.com/orlando/animal-experiences/wild-arctic/). Het is hier lekker koud en komen pinguïns en Beluga walvissen tegen.

Ook kan je hier een test doen hoe lang je je adem kan inhouden. We proberen het allemaal en komen zo rond de 20 á 30 seconden uit.

Een stuk minder dan de dieren waarmee je kan vergelijken en zo op het droge je adem inhouden is toch lastiger dan gedacht. Onderwater gaat het toch een stuk makkelijker.

Buiten adem 😉 lopen we verder het park in. Het is onderhand half vijf dus tijd voor de dolfijnenshow. We wandelen achter Matthijs aan, want hij weet de binnendoor route en rond kwart voor vijf zijn we bij de zij-ingang van het stadium waar de dolfijnenshow is. Onderhand is het weer aan het omslaan en dreigt regen en onweer. De attracties zijn ook al stilgelegd vanwege het dreigende onweer. We zoeken vanwege de mogelijke regen een plekje hoger in het stadium zodat we in ieder geval droog zitten bij regen.

We genieten van een leuke show…

Na de show gaan we huiswaarts. We hebben even contact gehad met Bas en die voelt zich niet zo lekker. Kunnen we hem weer even ondersteunen thuis. Het is niet druk op de parkeerplaats, dus we zijn zo het terrein af. Wel is het druk op de weg. De rit duurt al snel 45 minuten, toch een kwartier langer dan normaal. We stoppen nog even onderweg bij een Dollar Tree winkel om een thermometer te scoren. Kunnen we Bas zijn temperatuur opmeten, weten we beter hoe de vork in de steel zit. Ik had nog voor 52 miles aan benzine in de tank bij vertrek van SeaWorld, maar tegen het einde van de rit naar huis, geeft de auto aan dat het brandstofniveau erg laag is. We redden het wel naar huis, maar zometeen toch maar even tanken wanneer we uit eten gaan straks.

Bas ziet er niet zo florisant uit. We verzorgen hem even en het gaat alweer iets beter. Mee uit eten gaat hij niet, daar is hij nog te slecht voor. Wel nemen we iets te eten voor hem mee op de terugweg van het eten vanavond. Wat het wordt, dat appt hij nog wel door.

Voor nu frist iedereen zich op. Tegen acht uur gaan we naar restaurant Bahama Breeze. Qua uitstraling een soort van hawai strandtent. Het menu ziet er leuk en anders uit dan de ‘standaard’ restaurants als Denny’s, Applebee’s en waar we nog meer geweest zijn. We gaan weer met de Chevy en Matthijs rijdt en eerst tanken, want anders komen we niet zo ver. Om de hoek zit een 7-Eleven benzinestation. Benzinepompen zat en we kiezen er 1tje uit. We staan even te klungelen bij de pomp en Matthijs vraagt hulp aan iemand die ook staat te tanken. Wanneer Matthijs de man aanspreekt met ‘Sir’, dan zie je de man eerst enkele meters achteruit stappen van Matthijs. Apart om te zien en het zegt veel over de cultuur/angst die er heerst voor vreemden. Maar het ziet er toch vertrouwt uit en hij wandelt met Matthijs mee naar onze auto. Volgens hem doen we alles oké. Maar al snel blijkt (tenminste, na drie pogingen) dat degene waar wij staan defect is, hahahaha. We zetten de auto iets vooruit naar de volgende pomp en dan gaat het allemaal goed.

De rest is ook even uitgestapt, want met de motor wordt het snel warm in de auto 🙂

Wanneer de tank vol is, rijden we door naar het restaurant. Ziet het er niet gezellig uit van buiten?

Het is er best wel druk binnen, maar bij dit restaurant kunnen we ook buiten zitten. Nou gezellig, dat doen we en op dit moment van de dag kan je prima buitenzitten. We lopen met de serveerster mee, maar de tafel waar we aan gezet worden is best wel smal en klein voor zeven personen. Dit geven we aan en vragen om een andere tafel. Die heeft ze buiten niet. Dan wachten we wel binnen op een tafel die met een kwartier klaar is. Prima, ondertussen nemen we een drankje bij de bar van het restaurant. Ze hebben leuke drankjes, zowel alcoholisch en alcohol vrij. Zo heb ik een Virgin cocktail, iets met een ananas…

En Sven aan de mojito. Een mooie glas (komt wat minder mooi over op de foto)… De mojito valt op een lege maag ietwat gezellig 🙂 Gelukkig een vrolijke dronk 🙂

Anouk heeft geen rijbewijs bij haar, zit nog in de portemonnee van Bas en die ligt thuis. Wel wil Anouk graag een wijntje, maar dan moet ze haar ID tonen. Dat wordt lastig en een kopie van haar rijbewijs op haar telefoon is niet voldoende en wordt niet geaccepteerd… Nou Anouk, dat wordt dan een frisje…

De tafel is onderhand gereed en ik reken af bij de bar. De bon klopt niet, een verkeerde duurdere wijn is op de bon gezet. Sven zet hier wat over en de barman knikt vrolijk ja en past de rekening niet aan. Ook goed, dan pas ik de fooi er wel op aan 🙂

We gaan aan de tafel zitten die voor ons gereed staat en bestuderen aandacht de menukaart.

Ze hebben een keur aan verschillende gerechten. Voor ieders wat wils. Afgaande op de menukaart ziet het er veelbelovend uit.

Kijk eens wat een mooie gerechten…

Mijn salade valt een beetje tegen. Kan gebeuren, maar samen met de bediening die een beetje tegenvalt is mijn avond niet top. Wel qua gezelschap, niet qua restaurant. Maar goed, toch geven we ze een prima fooi. Ze moeten toch ergens van leven 😉

Op de terugweg hebben we contact met Bas, zowel via whatsapp en bellen. Hij geeft zijn bestelling door: een Cheeseburger (2 stuks) bij de MacDonalds. Nou die gaan we dan halen. De McDonald’s ligt toch op de route.

Het is nu rond tien uur en eigenlijk moet ik nog boodschappen doen bij de Walmart. Het kan nog net voor 11 uur, want daarna is de Walmart dicht. Ik moet namelijk brood halen voor het ontbijt morgenochtend. Naast het brood nemen we ook meteen extra dingen mee zoals het aanvullen van het drinken en appelsap voor Bas. Het is wel opvallend druk in de Walmart. Naast de appelsap nemen we ook nog vitamine C mee voor Bas.

Op de terugweg van de Walmart naar huis, tanken we de Nissan ook nog even vol bij de 7-Eleven.

En ja, bij 7-Eleven halen we natuurlijk ook fris voor in de auto. Matthijs aan de hele grote superbig beker. Ik neem de iets kleinere beker. Twee bekers voor 3 dollar en we kregen nog korting ook, hahahahaha

Bij thuiskomst gaat Bas naar bed. Het gaat nog niet zo lekker. We hopen op een goede nachtrust en hopelijk zakt de temperatuur. Die is nu nog 39,6 graden…